logo

Conjugador de verbos en español

Verbo Normar

El verbo normar es un verbo de la primera conjugación

INDICATIVO

Presente

normo

normas

norma

normamos

normáis

norman

Pretérito Imperfecto

normaba

normabas

normaba

normábamos

normabais

normaban

Pretérito Indefinido

normé

normaste

normó

normamos

normasteis

normaron

Futuro Imperfecto

normaré

normarás

normará

normaremos

normaréis

normarán

Condicional Simple

normaría

normarías

normaría

normaríamos

normaríais

normarían

Pretérito Perfecto

he normado

has normado

ha normado

hemos normado

habéis normado

han normado

Pretérito Pluscuamperfecto

había normado

habías normado

había normado

habíamos normado

habíais normado

habían normado

Pretérito Anterior

hube normado

hubiste normado

hubo normado

hubimos normado

hubisteis normado

hubieron normado

Futuro Perfecto

habré normado

habrás normado

habrá normado

habremos normado

habréis normado

habrán normado

Condicional Compuesto

habría normado

habrías normado

habría normado

habríamos normado

habríais normado

habrían normado

SUBJUNTIVO

Presente

norme

normes

norme

normemos

norméis

normen

Pretérito Imperfecto -ra

normara

normaras

normara

normáramos

normarais

normaran

Pretérito Imperfecto -se

normase

normases

normase

normásemos

normaseis

normasen

Futuro Imperfecto

normare

normares

normare

normáremos

normareis

normaren

Pretérito Perfecto

haya normado

hayas normado

haya normado

hayamos normado

hayáis normado

hayan normado

Pretérito Pluscuamperfecto -ra

hubiera normado

hubieras normado

hubiera normado

hubiéramos normado

hubierais normado

hubieran normado

Pretérito Pluscuamperfecto -se

hubiese normado

hubieses normado

hubiese normado

hubiésemos normado

hubieseis normado

hubiesen normado

Futuro Perfecto

hubiere normado

hubieres normado

hubiere normado

hubiéremos normado

hubiereis normado

hubieren normado

Verbos con conjugación similar (como hablar)

CONJUGAVERBOS

© 2025 todos los derechos reservados