logo

Conjugador de verbos en español

Verbo Menar

El verbo menar es un verbo de la primera conjugación

INDICATIVO

Presente

meno

menas

mena

menamos

menáis

menan

Pretérito Imperfecto

menaba

menabas

menaba

menábamos

menabais

menaban

Pretérito Indefinido

mené

menaste

menó

menamos

menasteis

menaron

Futuro Imperfecto

menaré

menarás

menará

menaremos

menaréis

menarán

Condicional Simple

menaría

menarías

menaría

menaríamos

menaríais

menarían

Pretérito Perfecto

he menado

has menado

ha menado

hemos menado

habéis menado

han menado

Pretérito Pluscuamperfecto

había menado

habías menado

había menado

habíamos menado

habíais menado

habían menado

Pretérito Anterior

hube menado

hubiste menado

hubo menado

hubimos menado

hubisteis menado

hubieron menado

Futuro Perfecto

habré menado

habrás menado

habrá menado

habremos menado

habréis menado

habrán menado

Condicional Compuesto

habría menado

habrías menado

habría menado

habríamos menado

habríais menado

habrían menado

SUBJUNTIVO

Presente

mene

menes

mene

menemos

menéis

menen

Pretérito Imperfecto -ra

menara

menaras

menara

menáramos

menarais

menaran

Pretérito Imperfecto -se

menase

menases

menase

menásemos

menaseis

menasen

Futuro Imperfecto

menare

menares

menare

menáremos

menareis

menaren

Pretérito Perfecto

haya menado

hayas menado

haya menado

hayamos menado

hayáis menado

hayan menado

Pretérito Pluscuamperfecto -ra

hubiera menado

hubieras menado

hubiera menado

hubiéramos menado

hubierais menado

hubieran menado

Pretérito Pluscuamperfecto -se

hubiese menado

hubieses menado

hubiese menado

hubiésemos menado

hubieseis menado

hubiesen menado

Futuro Perfecto

hubiere menado

hubieres menado

hubiere menado

hubiéremos menado

hubiereis menado

hubieren menado

Verbos con conjugación similar (como hablar)

CONJUGAVERBOS

© 2025 todos los derechos reservados